Impressie van bomenkap bij Sporthal De Wijert in Groningen op 05 mrt 2019. De vraag die zich telkens opnieuw opwerpt is deze: waarom moet bij elk project in Nederland begonnen worden met de volledige destructie van het bestaande groen?
De begroeiïng rondom Sporthal De Wijert dateert van ergens halverwege de jaren '60. Het gaat dus om bomen die zo'n veertig tot vijftig jaar oud zijn, zo niet ouder. Waarom zijn alle bomen die op een plek staan waar projectontwikkelaars willen bouwen altijd direct per definitie ziek, of gevaarlijk of zo?
Wie er een beetje in duikt komt er al snel achter dat het gegoochel is wat de bestuurders doen, met een onderliggende agenda. In Europees verband wordt uitgedragen dat biomassa een win-win situatie oplevert. Gemeenten geloven in het verstoken van hout en zoeken domweg naar kansen om te snoeien en te kappen voor biomassa. Wie kijkt bij 'Energietransitie' kan vast stellen dat het verhaal van de win-win situatie van biomassa een fabeltje is. Je vraagt je dan ook af: wanneer pikt de burger het niet langer dat Nederland wordt kaalgeslagen onder valse voorwendsels?
En nee, het gaat hier niet om valse romantiek en een verlangen van 'terug naar vroeger'. Ja, hier leerde ik tennis en ja hier schoot ik mijn eerste tennisfoto's van Paul Lepoutre. Het gaat niet om de hal die verdwijnt, maar om de bomen die er om heen stonden. Die hal was wellicht totaal verouderd en aan vernieuwing toe, dat is het punt niet.
Een toevallige passante stelde samen met mij vast dat de overheid met dit soort beleid 'boze burgers' creëert. Hoe leg je een kiezer uit die op GroenLinks heeft gestemd dat je als gemeente aan dit soort natuurvernietiging doet in 2019, het jaar van het Klimaatakkoord, het jaar waarin elke dag wordt gesproken over 2050?
Update 12 mrt 2019: De Bomenridders Groningen en Grenzeloosgroen, met de domste reactie denkbaar van de gemeente Groningen: "Beste @grenzeloosgroen, de plannen zijn dat hetzelfde aantal bomen wordt herplant op het terrein zelf. Groet, ^jb"
Waarom haal je ze dan om? Duurt veertig tot vijftig jaar voor je blunder hersteld is.