

'I Still Miss Someone' Johnny Cash
"At my door the leaves are falling"
'I Still Miss Someone' is a song written and originally recorded by American country music singer Johnny Cash. He first recorded it in 1958 as the B-side to 'Don't Take Your Guns to Town'. bron: Wikipedia
Onlangs constateerde iemand: "Rouw is het omgekeerde van verliefdheid." Zo bezien zou rouw dan hetzelfde aanvoelen als liefdesverdriet. Elk mens is uniek, maar als rouw eigenlijk liefdesverdriet is, dan is rouw dus niet zo uniek en klopt de redenering niet van mensen die zeggen: "Ja, maar jij kunt dat niet snappen, want jij kent die persoon helemaal niet." Iedereen die ooit op enige manier een dierbaar iemand is kwijt geraakt, zij het door sterven, verlating, verstoting, of wat dan ook, deelt dan dat gevoel in feite met iedereen als ware het liefdesverdriet. En wie weet wat liefdesverdriet is begrijpt dus eigenlijk precies waar iemand doorheen gaat die rouwt om het verlies van een geliefde, ongeacht de oorzaak. Dat is een constatering waar ik nooit zo over had gedacht. Het betekent dan ook dat je, als je het niet zo getroffen hebt, vanaf je geboorte met liefdesverdriet kunt rondlopen. Sommigen van ons vallen onder die categorie, waarschijnlijk vaak zonder het zelf in de gaten te hebben. Eigenlijk pas op het moment dat je je ogen durft te openen voor het feit dat je verdriet kunt delen met anderen komt de kans om het te verwerken. Als je geluk hebt is er soms iemand in je omgeving die je daarbij kan helpen, niet om het voor jou weg of van je over te nemen, maar bijvoorbeeld om je te laten voelen dat je niet alleen staat in je verdriet. Dat kan je dan weer als liefde ervaren.
In deze context:
'How to Get Over Someone' van The School of Life en The Book of Life. 'The Book of Life' laat ons ook weten: 'How to Get Over a Rejection' en 'Why We Could Love Anyone'. Ook toepasselijk is hier van dezelfde leerschool: 'How Romanticism Ruined Love'. Hierin wordt betoogd hoe zinloos ons streven is om op jacht te gaan naar de ridder op het witte paard of de jonkvrouw in de roze jurk.
Wat voor betekenis geeft de maestro himself aan dit lied? Tijdens een live optreden in 1969 kondigt Johnny Cash het nummer alsvolgt aan: "Everybody needs somebody. Seems like a'most everybody misses somebody. This song is for anybody that might be secretely in love with somebody else.": 'I Still Miss Someone'.
Martin Scorsese produceerde in de jaren zestig de film No Direction Home. Hierin zien we ondermeer Bob Dylan en Johnny Cash ongedwongen en lichtelijk onder invloed dit melancholieke nummer uitvoeren. Persoonlijk vind ik Dylan en Cash samen een gouden koppel. Zie het tweetal hier (in No Direction Home) en hier zijn ze samen te horen tijdens de Nashville Recordings, de 'Studio Outtakes'.
En dan hebben we ook deze nog: Dylan en Cash in 'I Still Miss Someone' (Take 5) van The Bootleg Series 1967-1969 vol. 15.
In 1998 vertolkte Mark Knopfler dit nummer op zijn eigen speciale manier: 'I Still Miss Someone'.
Wie wil genieten van een andere swingende versie van 'I Still Miss Someone', instrumentaal met twee gitaren, kan ook terecht bij Scotty Anderson & Bob Saxton.
Ook hier nog een mooie versie: Mo Pitney & Ashley Campbell - 'I Still Miss Someone' (Johnny Cash Cover) YouTube
'I Still Miss Someone' Johnny Cash
At my door the leaves are falling
A cold wild wind will come
Sweethearts walk by together
And I still miss someone
I go out on a party
And look for a little fun
But I find a darkened corner
'Cause I still miss someone
No, I never got over those blue eyes
I see them everywhere
I miss those arms that held me
When all the love was there
I wonder if she's sorry
For leavin' what we'd begun
There's someone for me somewhere
And I still miss someone